متن نوحه

میان هر چه لب است لب تو تشنه ترین

میان هر چه دل است دلم شکسته ترین

تو آشنا تری از همه به حال دلم

به داغ و درد لبت منم نشسته ترین

گناه یعنی بلا ، بلای جانِ ما
گناه یعنی جدایی از حسین و کربلا

الا اهلِ عزا الا اهلِ ولا
گناه یعنی جدایی از حسین و کربلا

امان نامه نمی خواهم

امانتان را می گیرم به پای عشقم می میرم

تحمل غم تو برای من محال است   

مگر خدا صبری دهد

ما همه زیر علم عباسیم

شمع و چراغ حرم عباسیم

داغِ عبّاس کمر می شکند

زخمی ترین یارت، برگشته کنارت حسین

دلتنگ دیدارت، برگشته کنارت حسین