محرم صفر

ای دل خسته مگو تنهایم
تو خدا را داری تو خدا را داری
بهتر از این در و درگاه ازل
تو کجا را داری تو کجا را داری

زخم سرم، بی دستی ام      به علمداری تو می ارزد
ای در تنت خون خدا         بخدا یاری تو می ارزد

خدایا ! دو ساله که خونه دلامون
پر از فاصله شد عزاداریامون

یاد رفیقان ما          یاد سفر کرده ها

یاد شهیدان بخیر

روضه و نذری، جامه ی مشکی

در عزای تو می برازد حسین!

ثروت اشک و دولت گریه

بر گدای تو می برازد حسین!

میان هر چه لب است لب تو تشنه ترین

میان هر چه دل است دلم شکسته ترین

تو آشنا تری از همه به حال دلم

به داغ و درد لبت منم نشسته ترین

گناه یعنی بلا ، بلای جانِ ما
گناه یعنی جدایی از حسین و کربلا

الا اهلِ عزا الا اهلِ ولا
گناه یعنی جدایی از حسین و کربلا

زخمی ترین یارت، برگشته کنارت حسین

دلتنگ دیدارت، برگشته کنارت حسین