حمزه آمد به احد یا که علی در خیبر
می برازد که بگویی تو « انابن الحیدر »
از همه بیش تر امروز به تو!
می برازد که علمدار شوی، صاعقه و باد شرر بار شوی
بر سر کوفه ی دشمن شده آوار شوی
چشم و پیشانی احرار شوی، حیدر کرار شوی، پدرت باشی و تکرار شوی
قدم و قامت و شمشیر علی وار شوی، در تن لشکر من جان جلودار شوی
تو بگویی تو امیر لشکر تو بگویی تو انابن الحیدر
می برازد که بگویی عباس :
پسر عشق منم، بال و پر عشق منم، همه جا همسفر عشق منم
پاسدار در این خانه ام و دربه در عشق منم، از همه من عطشم بیش تر و تشنه تر عشق منم
نرسد هیچ گزندی به حرم تا سپر عشق منم، چشم و دست و کمر عشق منم، تا جگر عشق منم
تو بگویی تو امیر لشکر تو بگویی تو انابن الحیدر
از همه بیش تر امروز به تو، می برازد عباس!
قد برافرازی و چون کوه شوی، روی این قله ی افراشته پرچم بزنی، مثل خورشید علم در فلک غم بزنی
ماه باشی و قدم روشن و محکم بزنی
باز باران بشوی و همه را شامل لطفت بکنی، مثل هر بار به لبهای ترک دار بباری و به زخم همه مرهم بزنی
از علی دم بزنی دم ز ولیُ الَه اعظم بزنی، دامن کرب و بلا را که پر از نامرد است، بتکانی بر دشت
تیغ عریان بکنی …
قاسط و مارق و ناکث همه با هم بزنی
تو بگویی تو امیر لشکر تو بگویی تو انابن الحیدر
می برازد به تو ای ماه دم از صورت و زیبایی سیرت بزنی، که دم از گوهر کمیاب بصیرت بزنی
رجز تازه بخوانی به همان لحن قدیم، و دم از گرمی بازار محبت بزنی
حرف از پاکی و دارایی عصمت بزنی، خیمه اینجا به تماشای حقیقت بزنی، کرسی درس شریعت بزنی
تو بگویی تو امیر لشکر تو بگویی تو انابن الحیدر
دل دشمن همه اش تردید است، به خدایی که تو باور داری
با دل تاریکش
خوب فهمیده ولی، ماهی و باده ای از نور به ساغر داری
و تو در بین همه برهمگان، دست برتر داری، صولت حیدر داری، پیش رو خیبر دیگر داری
نفسی با نفس من تو برابر داری، بیش تر از همه معنای برادر داری
خوب فهمیده که در شیوه ی جنگ، یک قدم پیش تر از مالک اشتر داری
و نباید به حرم فکر کند، تا در این منطقه سنگر داری
تو بگویی تو امیر لشکر تو بگویی تو انابن الحیدر
شاعر اهل بیت : حسین بادروج
دریافت فایل متنی
نظر خود را بنویسید