یا ابالفضل (ع)
می گویند هروقت آب می نوشی بگو یا حسین(علیه السلام)، این روزها که آب می بینی و نمی نوشی آرام بگو یااباالفضل (علیه السلام).
می گویند هروقت آب می نوشی بگو یا حسین(علیه السلام)، این روزها که آب می بینی و نمی نوشی آرام بگو یااباالفضل (علیه السلام).
سومین شماره مقاله «علمدار عشق و ادب» به قلم مداح اهل بیت علیهم السلام حاج مهدی تدینی در شماره ۴۵ نشریه علمی فرهنگی «خُلُق» به چاپ رسید. در این مقاله به ابعاد زندگانی و سیره علمدار رشید کربلا قمر بنی هاشم اباالفضل العباس(ع) پرداخته شده است.
علمدار عشق و ادب (۳)
مروری بر برخی از فضایل حضرت عباس بن علی(علیهما السلام)
مهدی تدینی
کار نگارنده در این شماره به مراتب سختتر از دو شماره قبل است. نوبت رسیده است به شمردن فضائل پدر فضل و فضیلت. بدون شک، انتخاب ابوالفضل به عنوان کنیه برای آن وجود قدسی، صرفاً نامگذاری و انتخاب لقب نیست. بیجهت نام کسی را که تالی تلو معصوم است، «ابوالفضل» نمینهند. او، پدر فضل است و فضائل از وجود او نشأت گرفته است. هر کس دنبال فضل و فضیلت است، باید از سرای وجودی عباس(ع) بگذرد. هر فضلی به هر کسی میرسد، از گوشهچشم پدر فضل است. با این اوصاف، چه قلمی است که بخواهد و بتواند فضل چنین کسی را به نگارش درآورد؟!
چهارم شعبان، یادآورِ خاطره ای شاد و به یادماندنی از تولد نوزادی با چهره ای زیبا و شأنی والاست؛ روزی که خانه کوچک علی علیه السلام بار دیگر ستاره باران شد و تحفه ای دیگر از سوی پروردگار بزرگ به ایشان ارزانی گشت. روز درخششِ ماهِ بنی هاشم، پسر امّ البنین علیهاالسلام بانوی فداکار علی علیه السلام روزِ شادمانی شهر مدینه و فرزندانِ علی بن ابی طالب علیه السلام .
عباس آمد تا حسین علیه السلام تنها نباشد. آمد تا درس جوان مردی به جهانیان بیاموزد. آمد تا برادری را معنا کند، وفا را شرح دهد، ایثار را الگو باشد، شجاعت را تفسیر کند و دلاوری را مصداقی والا گردد. عباس آمد تا یاد و خاطره پدر را برای همیشه در اذهان مردم زنده نگه دارد؛ دلاوری علی و حمایت او را ازدین، سال ها بعد از پدر احیا کند. عباس آمد تا یار و همراهِ حسین علیه السلام گردد و در کنار او بماند. عباس یعنی عشق، فداکاری، برادری و برادر یعنی عبّاس.
جمعه، چهارمین روز شعبان سال ۲۶ ق است که هلهله شیفته گان امیرمؤمنان علی علیه السلام کوچه های بنی هاشم