قصه های حضرت ابوالفضل العباس (ع) – بخش هفتم
ﺣﻀﺮت اﺑﻮاﻟﻔﻀﻞ، از دﯾﺪﮔﺎه اﻣﺎم زﻣﺎن
در اﯾﻦ ﺟﺎ، ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻨﺎﺳﺐ اﺳﺖ ﮐﻪ ﯾﮑﯽ از ﮐﺮاﻣﺖﻫﺎﯾﯽ را ﮐﻪ ﺑﯿﺎﻧﮕﺮ ﺗﺠﻠﯿﻞ و ﺗﮑﺮﯾﻢ ﺟﻨﺎب ﺑﻘﯿﮥ اﷲ اﻻﻋﻈﻢ، ﺣﺠﮥ ﺑﻦ اﻟﺤﺴﻦ، ﺣﻀﺮت اﻣـﺎم زﻣﺎن ﻋﻠﯿﻪاﻟﺴـﻼم و ﻋﺠﻞ اﷲ ﺗﻌﺎﻟﯽ ﻓﺮﺟﻪ اﻟﺸـﺮﯾﻒ، از ﻣﻘﺎم ﺷﺎﻣـﺦ ﺟﻨﺎب ﻗﻤﺮ ﺑﻨﯽﻫﺎﺷﻢ، ﺣﻀـﺮت اﺑﻮاﻟﻔﻀﻞ اﻟﻌﺒﺎس ﻋﻠﯿﻪاﻟﺴـﻼم اﺳﺖ، ذﮐﺮ ﮐﻨﯿﻢ. از ﻋﺎﻟﻢ رﺑﺎﻧﯽ، ﻓﻘﯿﻪ اﻫﻞ ﺑﯿﺖ، ﻣﺮﺟﻊ ﺗﻘﻠﯿـﺪ ﺷـﯿﻌﯿﺎن، ﺣﻀـﺮت آﯾـﮥ اﷲ اﻟﻌﻈﻤﯽ، آﻗﺎی ﺳـﯿﺪ ﺷـﻬﺎب اﻟﺪﯾﻦ ﻧﺠﻔﯽ ﻣﺮﻋﺸـﯽ رﺿﻮان اﷲ ﺗﻌﺎﻟﯽ ﻋﻠﯿﻪ، ﻧﻘﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ آن ﺑﺰرﮔﻮار ﻓﺮﻣﻮد: ﯾﮑﯽ از ﻋﻠﻤﺎی ﻧﺠﻒ اﺷﺮف – ﮐﻪ ﺑﺮای ﻣﺪﺗﯽ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﻣﻘـﺪس ﻗﻢ آﻣـﺪه ﺑﻮد، – ﺑﺮای ﻣﻦ ﻧﻘـﻞ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ: ﻣﻦ، ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻣﺸـﮑﻠﯽ ﺑﻮدم، ﺑﺮای ﺑﺮﻃﺮف ﺷـﺪن آن، ﺑﻪ ﻣﺴـﺠﺪ ﻣﻘـﺪس ﺟﻤﮑﺮان رﻓﺘﻢ. ﻣﻦ، در آن ﻣﮑﺎن ﻣﻘﺪس، در ﻋﺎﻟﻢ ﻣﻌﻨﺎ، درد دﻟﻢ را ﺑﻪ ﺣﻀﺮت وﻟﯽ ﻋﺼﺮ ﻋﻠﯿﻪاﻟﺴﻼم ﻋﺮض ﮐﺮده، و از آن ﺣﻀﺮت ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﮐﻪ در درﮔـﺎه ﺧﺪاوﻧـﺪ ﻣﺘﻌـﺎل، وﺳـﺎﻃﺖ و ﺷـﻔﺎﻋﺖ ﻧﻤﺎﯾـﺪ، ﺗﺎ ﻣﺸـﮑﻞ ﻣﻦ، ﺑﺮﻃﺮف ﮔﺮدد.